Integreren

Ditmaal schrijf ik jullie niet vanuit de naam Bram. Ik word sinds kort met Thabo aangesproken. Thabo is een Tswana naam die ik de afgelopen weken langzaam aan heb gekregen en definitief toen ik zaterdag een township heb bezocht. Thabo betekent happiness, en Olivier heet vanaf heden Mandla, wat power betekent. Maar dat terzijde. Het Tswana begint al lekker te komen trouwens, ik probeer zoveel mogelijk woorden en zinnen op te pakken, waar ze goed om kunnen lachen hier.

Ik weet dat dit verslag vrij snel volgt op de vorige, maar ik dacht dat het wel mooi zou zijn als het volgende verslag in zijn geheel in het teken zal staan van Kaapstad. Over Kaapstad gesproken, morgen vertrekken we dan eindelijk naar Kaapstad, heerlijk een weekje op vakantie en de eerste drie nachten zullen we slapen in het prachtige Table Bay hotel, wat lid is van the Leading Hotels of the World. We zullen niet de gebruikelijke ±800 euro voor de kamer betalen, maar Olivier heeft het voor elkaar gekregen dat we voor een zeer aantrekkelijk prijsje daar zullen overnachten en ontbijten. De week kan dus eigenlijk niet beter beginnen.

Zoals ik in de eerste alinea al schreef zijn we deze week ook eindelijk eens buiten het resort gegaan. Afgelopen zaterdag ben ik door een ex- collega van the Vacation Club uitgenodigd in Mogwase om te gaan braaien. Om 2 uur zouden we opgehaald worden in Sun Village, wat blijkbaar Afrikaanse tijd was, want om 3 uur werden we uiteindelijk opgehaald. Maargoed, wij dus naar Mogwase gereden, wat ongeveer een kwartiertje rijden is. Hier aangekomen zagen we al meteen dat dit niet het soort dorpje is als wat we in Nederland gewend zijn. Sommige mensen bouwen hier hun eigen huis, wat nog wel redelijk is maar anderen wonen echt nog in de golfplaten hutjes die je van het nieuws kent. De plek waar we gingen braaien was ergens midden in het dorpje, en hier aangekomen werden we ontvangen door zo’n 8 vrienden van de collega. Hier toen gezellig wat biertjes gedronken, echt goed gelachen en ondertussen lekker braaien. Het eten was ook wel weer mooi, ze legden ons uit dat normaal gesproken de pap op 1 groot bord ging, de salade op 1 bord, en het vlees op 1 bord. Iedereen eet dan met zijn handen van hetzelfde bord. Ze maakten zich volgens mij een beetje zorgen of wij dit erg vonden want ze vroegen meerdere malen of wij niet een apart bord wilden hebben. Wat wel weer mooi was, is dat voordat we met onze handen het eten aanraakten we met de hele groep onze handen gingen wassen aan de gemeenschappelijke kraan. Goede hygiëne dus!

Nadat het eten op was, gingen we naar een tavern een stukje verderop. Onderweg hiernaartoe kregen we van 2 van de mannen een hele toer door de village. Hier wordt je toch wel echt geconfronteerd met hoe goed wij Hollanders het hebben, het is gewoon back to basic, maar de mensen blijken er tevreden mee te zijn. In de bar aangekomen gaven we wel echt licht in het donker, maar echt iedereen was aardig en geïnteresseerd. Tegenover de bar stond er een soort kleine bouwkeet waar ze eten verkochten, hier nog eens pap met malamagodu gegeten, een ZA specialiteit. (Ingewanden van de koe). Uiteindelijk achterop een pick-up truck naar huis gebracht en dat was het einde van ons avontuur.

Verder is het op werk wel prima, heb deze week ook de Director of Operations van Sun City ontmoet, die bij stom toeval uit Zoetermeer bleek te komen. Wat kom ik toch ook uit een wereldstad he! Daarnaast ook André Rieu ontmoet, wat natuurlijk wel leuk is als je je voorstelt als Bram uit Maastricht. Deze vrijdag had ik vrij omdat ik naar Home Affairs terug moest gaan om een visum te regelen. Dit keer kwamen we verder dan vorige keer gelukkig. Alles is opgestuurd naar Pretoria, en nu is het wachten op goedkeuring, wat vermoedelijk zo’n 2 maanden gaat duren!

Kortom, het gaat hier allemaal z’n gangetje. Morgen genieten van een welverdiende vakantie in Kaapstad. Hou vooral deze site in de gaten, want ik vermoed dat ik genoeg te vertellen heb volgende keer! Voor foto’s verwijs ik jullie graag door naar Facebook waar ik de foto’s upload!