Werk maakt plaats voor nog meer genieten.

Nadat ik bij het terugvragen van mijn fruit het eerste pistool voor mn neus heb zien verschijnen en ik na vier maanden wachten eindelijk een geldig visum heb (lees: twee dagen voor mijn laatste werkdag), vind ik dat persoonlijk wel weer aanleiding voor een nieuw verslag. Ondertussen zit het werk er voor mij alweer op, wat helaas toch allemaal wel erg snel is gegaan.

Zoals ik al zei, het werk zit erop, de laatste twee weken heb ik bij finance/accounting gewerkt wat eigenlijk wel erg interessant was. Helaas was ik de laatste weken tijdens het werk en na het werk vooral bezig met van alles regelen, regelen en regelen. Het voornaamste was natuurlijk de grote reis, maar daarover later meer. Daarnaast een visum regelen, je papierwerk met het bedrijf regelen en de nodige activiteiten voor je laatste weken en ook nog een schoolverslag schrijven gaat een hoop tijd in zitten. Hierdoor is de tijd voorbij gevlogen, maar heb natuurlijk wel de tijd genomen om te genieten.

Laat ik maar bij het begin beginnen. Het is hier trouwens al wekenlang prachtig mooi weer. Overdag korte broekenweer, maar in de avonden winterjassenweer, maar dat tussen haakjes. Afgelopen zaterdag was het tijd voor het farewell feest van alle trainees hier in Sun City. We zouden met zn allen naar Gold Reef City gaan, wat een pretpark in Johannesburg is. Hier aangekomen hadden we niet verwacht dat het een kleine 200km van Sun City, vele malen kouder was, welgeteld – 2. (over mooi weer gesproken) Hierdoor hebben ollie en ik maar besloten om naar het Apartheidmuseum te gaan, wat er naast ligt. Dit was uiteindelijk een goede keuze, het was een erg mooi en vooral indrukwekkend museum en we hebben er ook ruim 3 uur rond gelopen. Hierna gingen we weer richting Sun City met iedereen en na twee stops, 1 bij de supermarkt om voor 14 man vlees etc. voor de braai te kopen, en 1 bij de liquor store voor de drank, was het tijd om voor het eerst in welgeteld 29 dagen weer eens alcohol te drinken. Aangezien dit meteen een hele fles wodka in me eentje was, snap je wel dat de avond gezellig was. (Althans dat denk ik). Na een braai op Afrikaans tempo en nog eens uitgaan in het resort zat de avond er weer op. Het was een memorabel avondje.

Vervolgens had Olivier weer eens een FLAG weten te regelen maandag en dinsdag, en dit maal in een suite in The Cascades Hotel, geen Leading Hotel maar alsnog 5 sterren dus klagen mogen we niet echt. Ook hier was het weer dinner, bed en breakfast op kosten van de baas en we hebben het er dus ook maar goed van genomen. Roomservice besteld in de middag en in de living opgegeten en vervolgens naar ons balkon om met uitzicht over het prachtige Afrikaanse landschap van onze VIP-amenities genoten. Kaasjes, fruit, wijn je kent het wel. In de avond zijn we nog met een van onze managers een biertje gaan drinken in een van de casino’s van het resort. Ook hier merkten we na 2 halve liters al goed dat we nog even hard moeten trainen voor het alcoholgebruik in Maastricht. Na het biertje hebben we nog uitgebreid zitten eten in een restaurant waar we nog niet geweest waren, maar wel een goede ontdekking bleek te zijn. Na dit diner hebben we er maar een einde aan gemaakt en na een heerlijk bad met een kopje koffie ben ik onder de wol gekropen.

Op de dinsdag hebben we dan eindelijk onze angsten overwonnen en zijn we de zipslide gaan doen. De Zipslide in Sun City is een soort tokkelbaan/deadride/kabelbaan wat het volgende inhoudt; je wordt in een tuigje gehesen, onder een lijn gehangen en losgelaten waarop je vervolgens naar beneden schiet. Aangezien deze in Sun City de grootste, langste, hoogste EN snelste ter wereld is, is het geweldig. Op 280 meter hoogte, snelheden van ongeveer 150-160Km/h en dat 2 kilometer lang. Na dit is er nog maar 1 ding wat mij rest, en dat is bungeejumpen. Maar daarover in mijn volgende verslag (hopelijk) meer. Na de tokkelbaan hebben we nagenoeg alles wel gedaan in het resort. The palace is op de gevoelige plaat vastgelegd dus we zijn helemaal klaar voor DE grote reis.

Ik zal even vertellen hoe mijn komende twee weken er uit gaan zien (en elke keer een link van de accommodatie erbij geven). De reis zal op 1 juli beginnen. Op 1 juli vertrek ik samen met Olivier naar Johannesburg airport, waar we onze 5 reisgenoten zullen ontmoeten. Ik heb het genoegen om met 5 medestudentes te gaan reizen, Imke, Esmee, Jasmijn, Marjolein en Birthe. We zullen gelijk doorvliegen naar Livingstone in Zambia. Hier zullen we drie nachten verblijven in het Zambezi Sun hotel, wat onderdeel is van de keten waar ik stage heb gelopen en dus een mooi prijsje heb kunnen regelen (http://www.suninternational.com/Destinations/Resorts/FallsResort/Accommodation/ZambeziSun/Pages/default.aspx ). Het hoofddoel hier is de victoria falls, de grootste watervallen ter wereld, bezoeken. We zullen zowel van de zambiakant kijken alsook de oversteek naar zimbabwe. (Toch weer een extra stempeltje in het paspoort). Op 4 juli vliegen we terug en zullen we ons busje ophalen en naar Sun City doorgaan. Hier blijven we in principe maar twee nachtjes om even op adem te komen. (http://www.sun-city-south-africa.com/) .

Op 6 juli zullen we vroeg in de ochtend doorrijden naar het Kruger National park. Hier blijven we 3 nachten in een complex van een oud student van onze school. Hier verblijven we in een luxury safari home wat helemaal niet verkeerd is (http://www.sefapane.co.za/index.php). Na drie nachten olifanten, leeuwen en malariamuggen spotten rijden we 9 juli door richting Mozambique! In Mozambique zullen we eerst stoppen in Maputo, waar we eens een goed avondje uit kunnen gaan. De dag erna rijden we door naar Xai-Xai waar we van 10 tot 15 Juli in een prachtig huis op het strand zullen verblijven. (Lees: privezwembad, ocean-view, kilo’s vers vers verse zeevruchten voor nop, snorkelen, cocktails, witte hoedjes en sigaren met een braai in onze villa: Kijk gewoon de volgende link maar. (http://www.xaixai-eco-estate.com/casa_cinco.htm) Het was allemaal een immens regelwerk om dat voor zeven mensen te regelen maar we zijn uiteindelijk tot een mooi resultaat gekomen denk ik zelf.

Kortom, de vooruitzichten zijn perfect eigenlijk. Ik ga er intens van genieten, op 15 juli kom ik laat in de avond terug in Sun City, en op 17 juli vroeg vlieg ik alweer naar nederland. Het zit er dus helaas, helaas alweer bijna op!

Ooi!