Welcome to the Jungle!!!

Na 4 dagen heerlijk in de jungle te hebben vertoefd zijn we weer terug in de bewoonde wereld! De afgelopen dagen waren vooral veel zien en veel genieten. De dagen bestonden uit 35 graden (met 90% luchtvochtigheid) uren door de amazone lopen, aapjes, papegaaien en tarantula’s kijken, in de hangmat liggen bij ondergaande zon over de jungle, levende larve eten maar ook vers onbekend tropisch fruit kokosnoten plukken en drinken, zonder elektriciteit leven, douchen met koud/bruin water uit de rivier maar vooral back to basic!

Nadat we vorige keer weg reden uit Cusco zijn we na een ongeveer 12 uur durende busreis met enige vertraging aangekomen in Puerto Maldonado, op een paar honderd kilometer van Brazilië, waar we opgehaald werden door de mensen van de lodge waar we zouden verblijven. Vanaf het busstation werden we regelrecht naar de haven gebracht vanwaar we op een bootje naar de lodge werden gebracht wat ongeveer een uurtje varen was. Hier aangekomen hebben we de koffers achtergelaten in onze kamer en zijn we eigenlijk meteen naar de eerste spot gegaan; Lago Sandoval. In dit reservaat kwamen we na ongeveer 3km lopen door de jungle aan bij enkele roeiboten die we moesten nemen om rond te varen over het meer. Tijdens het lopen zagen we al allerlei soorten vlinders (zijn er ruim 1200) en intens grote bomen en lianen zoals je ze verwacht bij de jungle. Eenmaal aangekomen bij het meer mochten we in de boot stappen om allerlei beesten te bekijken rondom het meer. Zo zagen we bijvoorbeeld schildpadden, “prehistorisch-uitziende” vogels, vleermuizen, slangvogels etc. In de boot was het overigens ook echt goed heet, wat nog meer werd bij m’n aanbod om te helpen te roeien!

Na een tijdje gevaren te hadden was het tijd voor de lunch van gele rijst, olijven, kip gebakken in bananenbladeren. Hier hadden we even schaduw en prachtig uitzicht over het meer. Na de lunch zijn we op zoek gegaan naar de otters van bijna 2.5 meter maar deze waren waarschijnlijk onder water met de piranhas aan het spelen. Eenmaal terug bij de kant, en toen ik hielp de boot aan land te trekken zakte ik tot over m’n knieën in de modder, wat echt weer een succesverhaal was. Vervolgens zijn we teruggekeerd over de rivier naar de lodge, waar we na een koude douche met rivierwater heerlijk in de hangmatten hebben gelegen en gewacht op het avondeten. Het avondeten was bijzonder goed, drie gangen en misschien wel de lekkerste maaltijd in Peru tot nu toe. Na het eten zijn we op zoek gegaan met de boot langs de rivieroever naar kaaimannen (soort krokodil). Helaas kwamen we alleen een ander soort beest tegen, maar geen kaaimannen.

De volgende dag stonden we om, jawel, half 4 op om naar de zogenaamde parrot clay lick naar papegaaien te gaan kijken. In het donker van de nacht zijn we vertrokken op een bijna 2 uur durende boottocht (waarvan ongeveer 90% slapend doorgebracht is) kwamen we met zonsopgang aan bij deze klei-muur waar de papegaaien zich voederen met mineralen uit het klei. Eenmaal aangekomen kwamen er steeds plukjes groene papegaaien met een blauwe kop en rode staart op, totdat dit er honderden waren. Helaas kwamen ze niet echt dichtbij maar vlogen ze vooral heen en weer omdat er enkele roofvogels in de buurt waren die ze op wilden eten. Na een tijdje gekeken te hebben keerden we terug, waar we nog de mazzel hadden een luiaard in de boom te spotten. Bij de lodge aangekomen, om 8 uur ’s ochtends hebben we een ontbijtje genuttigd, een powernap in de hangmat gedaan en vervolgens doorgevaren naar een soort dierenopvang waar er vele soorten apen, vogels en ook puma’s en jaguars te zien waren. Na even handjes geschud te hebben met de apen en me even tussen de soortgenoten begeven te hebben, zijn we verder gegaan voor een overheerlijke lunch wederom in de lunch en na de lunch (na het onvermijdelijke dutje in de hangmat) richting een inheemse familie die in de jungle woont. Hier mochten we zien hoe zij leefden, beetje boogschieten, en met tollen spelen. Ik heb toch altijd mijn twijfels bij dit soort dingen, zoals bijvoorbeeld als het een familie is, hoe komen er dan steeds kinderen bij, en zetten ze niet gewoon de TV aan als de toeristen weg zijn? Maargoed, ze spraken hun eigen taaltje dus misschien ben ik wel gewoon te naïef.

Na dit bezoek zijn we weer naar de lodge teruggekeerd, waar we ondertussen drijfnat van het zweet weer een koude douche hebben genomen, en met een ijskoud biertje de zonsondergang hebben mogen aanschouwen. In de avond zijn we weer op kaaimanjacht gegaan, dit keer met veel meer succes. Verschillende kleine en grotere kaaimannen gespot, en op een gegeven moment was de gids zo heldhaftig om op enkele meters van moeder kaaiman, een kleine baby uit het klei te vissen om ons te laten zien. Wel grappig dus.

De dag erna was het de zogenaamde ‘adventure’ dag. We begonnen na een stevig ontbijt met het lopen naar de ‘Canopy’, wat in principe het lopen over een 35 meter hoge brug tussen twee bomen is. Daarnaast hebben we hier ook nog een zipline gedaan naar verschillende plekken wat wel lachen was op 30 meter hoogte, maar natuurlijk niet echt snel zoals ze dat in Sun City doen! De tocht van en naar dit was trouwens ook weer een beleving, de gidsen weten ontzettend veel van alle planten en beesten. Zo weten ze precies de soorten apen te benoemen die je ziet, maar ook vakkundig flinke tarantula’s uit hun holletjes te lokken. Op de terugweg vond onze gids het ook wel tijd dat we een bepaalde ‘vrucht’ konden proberen. Deze ‘vrucht’ was niets meer dan in principe een holletje voor enkele grote larven, die we levend moesten eten omdat er lekker veel proteïnen in zitten. Mannelijk als wij zijn deze versnapering opgegeten, en genoten van de smaak van (dit keer geen kip) amandel met melk gemengd naar mijn mening. Daarnaast krijg je ook de mogelijkheid om als een soort Tarzan de lianen in te klimmen wat vooral voor K altijd een genot is als bekende berggeit.

Na de overheerlijke lunch zijn we naar Monkey Island gegaan, een eiland van 2 bij 1KM vol met apen. Hier hebben we de familie even bekeken en daarna zijn we gaan kajakken en zwemmen in de rivier. Ook was het een mooie plek voor een modderbad dus dit mocht ook niet ontbreken! Nadat de modder eraf gespoeld was zouden we met de motorboot weer terugkeren naar de lodge die enkele honderden meters stroomopwaarts lag. Dit leek ons wel leuk om met de kayak te doen. Eloy en Koen in 1 kayak lukte het nog wel, maar ik moet met schaamte bekennen dat ik en een andere amerikaan het niet meer redden, om zijn geslagen, tot ons middel de klei in zijn gezakt en met de boot opgehaald moesten worden. Helden! Die avond alleen nog maar een biertje gedronken, heerlijk gegeten en vervolgens gaan slapen voor de laatste dag.
De laatste dag in de jungle was het tijd om te gaan vissen. Het doel was om na de twee uur durende tocht door de jungle, gewapend met een machete op piranha’s te gaan vissen, maar helaas was er vrij weinig water en was koen de enige die een sardientje ving. We hebben ons best gedaan maar na een ruime tijd niks gevangen te hebben zijn we weer, na veel geleerd te hebben over de jungle teruggekeerd naar de lodge voor de laatste lunch. Die middag hebben we in principe in de hangmat doorgebracht aangezien we het eind van de middag alweer moesten vertrekken.

Eigenlijk is het lastig te beschrijven hoe het nou eigenlijk is in de jungle. Het is naar mijn mening gewoon zo relaxed, er is geen stress, internet en/of elektriciteit is eigenlijk niet nodig, de natuur is prachtig. Daarnaast krijg je zoveel dingen te zien en te verwerken dat ik ongetwijfeld de helft ben vergeten te beschrijven. Gewoon het feit dat je met een wild aapje in een hangmat kan liggen is onbeschrijfelijk. In andere woorden, mocht je de kans hebben: doen! Voor mij was dit persoonlijk misschien wel het hoogtepunt tot nu toe! Maar helaas kwam er ook een einde aan, dus toen we zaterdag aan het eind van de middag weer richting Puerto Maldonado zijn gevaren, het stadje nog even hebben bezocht en een vers sapje hebben genomen moesten we ons helaas met pijn in het hart weer wagen aan de lange busreis terug naar Cusco. Overigens hoop ik trouwens dat ik er verstandig aan heb gedaan het advies voor malariapillen in de wind te slaan en geen pillen te nemen. Bij m’n laatste telling zat ik namelijk aan meer dan 80 muggenbulten, auch.

Eenmaal teruggekeerd in Cusco, voor de derde keer overigens, hebben we de eerste dag de rust gepakt, ook omdat we tegen zes uur ’s ochtends aankwamen. In de middag hebben we de kathedraal van Cusco bezocht, rustig wat gegeten en gedronken en ’s avonds nog wat biertjes gedronken. De dag erna zijn we naar Sacsayhuaman gegaan, wat ook weer een oude Inca-ruïne was. Dit was waarschijnlijk een tempel aan de zon gewijd. Het is een indrukwekkend bouwwerk, en zoals bij alles wisten die Inca’s als primitieve mensen wel bijzonder degelijke constructies neer te zetten. Na Sacsayhuaman zijn we ook nog even naar Q’enqo gegaan, wederom een ruïne en vervolgens weer lopend afgedaald naar de stad Cusco. Hier hebben we, per ongeluk en met schaamte, in een vegetarisch restaurant wat zitten eten en zijn we teruggegaan naar het hostal om voor te bereiden op de aankomende busreis die om 8.30 naar Arequipa zou vertrekken.

Ondertussen zit ik in Arequipa na een busrit die met wi-fi, stopcontacten en een stewardess wass uitgerus. de op een na laatste bestemming voordat we het altijd spannende bolivia ingaan! Hier gaan we de Colca Canyon bezoeken, een kloof die twee keer zo diep is als de Grand Canyon! Overigens begin ik Peru wel echt te waarderen, het eten is goed, het land is mooi, overal verse sappen drinken van allerlei vruchten, ik geniet volop!

Chao!