Het Chileense studentenleven

Zoals dat vaak gaat als je het naar je zin hebt, is de tijd weer voorbij gevlogen. De laatste keer dat ik een verslag heb geplaatst was vlak na aankomst in het Maastricht van Chili, Valdivia. We waren toen op huizenjacht en na een klein weekje en enkele huisbezichtigingen hebben we een cabaña gevonden voor de komende maanden waar we meteen ingetrokken zijn.

Diezelfde week zijn we ook begonnen met de introductiedagen van school. Dit begon op woensdag, en bij aankomst op school hadden we de eerste bommelding te pakken! Niks bijzonders aan de hand dus we konden met enige vertraging van start. Van woensdag tot vrijdag hebben we onder andere een welkomstontbijt gekregen, een tour door de verschillende gebouwen van de uni, een tour door de stad en als klapstuk het uitgaan op vrijdag, maar daarover straks meer! Die donderdag zijn we met een groepje mensen en een paar sixpacks bier een heuvel opgelopen aan het randje van valdivia. Hier zaten we in een weiland, onder een intense sterrenhemel te genieten. Kampvuurtje gemaakt, het kan hier allemaal en na een paar uur weer afgedaald!

En toen was het vrijdagavond. Nou, ik kan je vertellen dat het uitgaan hier genieten is. Een prima sfeertje, vrouwen die allemaal prima kunnen dansen, wat heb je nog meer nodig? Toen de club om een uurtje of 5 al dicht ging, zijn we met een groep mensen doorgegaan naar ons huis voor de after. En zoals dat in Chili kan, bel je een taxi en dan wordt de drank thuisbezorgd op dat tijdstip, ik mag die Chilenen wel.

Na een verloren zaterdag was het zondag weer tijd om wat te ondernemen. We werden ’s ochtends gebeld met de boodschap dat we naar een eiland zouden gaan. Dit was genoeg informatie dus een half uurtje later zaten we zonder plan in het busje naar Niebla om vervolgens een bootje te pakken naar Corral. Nog even de ‘Stille oceaan’ gezien en na een kwartiertje varen kwamen we aan in Corral. Hier hebben we allereerst een fort bezocht wat aardig aangedaan was door de tsunami enkele jaren geleden. Ondertussen sloten er nog meer mensen aan bij de groep waardoor we met zo’n 14 mensen waren. Een van de jongens die mee was liep een winkeltje binnen en wist voor een natte nies een busje met chauffeur te regelen die ons verder zou brengen naar Chaihuín. Met veertien man in een busje voor 10 zijn we richting Chaihuín gereden wat een ecosysteem schijnt te hebben wat alleen op deze plek te vinden is.

Eenmaal aangekomen op de locatie, waar de zee en rivieren samenkwamen (gebeurt vaker?) hier hadden we een prachtig strand voor ons alleen, met als hoogtepunt allerlei dolfijnen die op enkele meters van de kust met de golven meezwommen. Alweer de tweede keer dolfijnen gespot in korte tijd. Na een korte wandeling door een soort jungle waar bosbessen, bamboe en andere fruitsoorten naast elkaar groeiden zijn we weer huiswaarts gekeerd. Voorbereid als we waren moesten we een half uur wachten op de boot en vervolgens een half uurtje op het busje maar het was het wachten waard!

De dag erna zou dan eindelijk de school echt beginnen. ’S Ochtends moesten we ons rooster ophalen, dus dat gedaan. Toen we uiteindelijk bij de directeur van onze faculteit in het kantoortje zaten was het weer raak, bommelding nummer twee op de U. Na een uurtje was het weer veilig, en zijn we naar de les gegaan, die achteraf niet door bleek te gaan. De rest van de week was een beetje inkomen, de studenten moesten zich nog inschrijven, niet alle docenten waren er dus weinig lessen gehad! Deze week heeft Eloy helaas weer een klaplong gekregen dus de weinige lessen kwamen goed uit want dan kan er goed gerust worden. Overigens was het ziekenhuis hier ook weer een ervaring op zich.

De tweede week; deze week was de Semana Mechona voor de nieuwe eerstejaars, dit was eigenlijk ook al een week eerder begonnen en dus twee weken, was een soort van introductie. Elke eerstejaars krijgt hier een soort ontgroening (a-tijd) die eigenlijk goed smerig is. De eerstejaars worden met eieren ondergegooid, bloem, onder geverfd en de kleren worden verscheurd. Dit wordt gedaan door de tweedejaars en is hier ook algemeen geaccepteerd. Zo wordt het uitgezonden op het nieuws, gebeurt het in het schoolgebouw en zitten de ‘Mechonas’ ook in deze toestand in de lessen! Even voor de goede orde, wij zijn 3e/4e jaars ook op deze school!!

Door deze week vielen helaas al onze lessen in de middag uit, waardoor we vrij weinig les gehad hebben. Wel hebben we al onze eerste presentatie moeten houden voor een klein cijfer. Hier heb ik een 6.3 voor gehaald. Op zich prima aangezien de cijfers hier van 1 tot 7 gaan, en dit ong. een 9 zou zijn in Nederland. De lessen die we gehad hebben zijn best goed te volgen. Qua inhoud is het niet super moeilijk en het Spaans is ook nog wel te overleven. Het gaat wel echt retesnel en af en toe en dan sluipen er nog wat lokale woorden doorheen. Ook als ik eventjes afdwaal met m’n gedachten (gebeurt natuurlijk zelden) dan merk ik dat ik wel even moet focussen, maar ik blijf natuurlijk een gringo. Al met al denk ik wel dat m’n Spaans zal verbeteren de komende maanden, puur omdat het anders gewoon jammer is.

Volgende week valt er voorlopig nog niks uit dus gaan we volop verder met studeren! Het Chileense studentenleven bevalt me prima en ik denk nog steeds dat het een goede keuze is geweest! Dit weekend gaan we naar het strand om Pulmay te eten en om te genieten van de laatste zonnestralen voordat de winter er hier in begint te sluipen.

Tot snel en gedraag je!