The journey begins - Peru!

Na ruim zes maanden doorgebracht te hebben achter de studieboeken in het bruisende Valdivia was het afgelopen vrijdag 21 juli eindelijk zover. Na een dagje in Santiago doorgebracht te hebben vlogen we in de middag van de 21e naar Lima, Peru. Hier was het heerlijk warm toen we aankwamen wat een absoluut pluspunt was.

Na even zoeken op het vliegveld vonden we eindelijk het bordje met onze naam erop en toen werden we de stad ingebracht. We verbleven in het Pariwana hostal, wat echt puur gemaakt is voor backpackers en midden in de wijk Miraflores ligt. Hele goede bedden, weliswaar met tien op een kamer maar het dakterras en de bar op het dak maakten een hoop goed. Bij aankomst hebben we even wat staan pingpongen en poolen op het dak met een Cusqueña. Toen was het om een uurtje of 10 tijd om Koen op te halen van het vliegveld! Dus wij weer terug naar het vliegveld, wat zo’n 45 minuten rijden was, en toen zagen we dat Koen vroeger zou landen, prima dus. Na een tijdje wachten kwam die toen eindelijk naar buiten lopen; altijd leuk om je familie na bijna zes maanden te zien en natuurlijk wel heel bijzonder dat dit dan ook aan de andere kant van de wereld is. Tot op heden genieten we overigens van de stroopwafels die de beste man mee had.

Eenmaal weer terug bij het hostal hebben we rustig nog twee biertjes gedronken, en tegen 3 uur maar gaan slapen. (Het zijn hier echter wel 620ml flesjes dus het hakt er wel in moet ik zeggen). De volgende ochtend zijn we tegen het middaguur een stukje gaan lopen door Miraflores richting het strand. Vervolgens zijn we weer wat meer in de richting van de stad gelopen, waar we recht op een parade liepen. Ter ere van het zoveel jarige bestaan van een bedrijf was er de hele dag een optocht door de straten met als hoofdpunt de rotonde voor ons huis. Inclusief miss universe, miss Bolivia en vooral miss Venezuela! Wat wij echter niet goed bekeken hebben was dat het rondje ook echt een rondje was en wij in het midden van dat rondje zaten. Dit resulteerde erin dat we aardig lang erover hebben gedaan om weer terug bij het hostal kwamen wat in principe op twintig meter aan de overkant lag. Gelukkig nog net op tijd voor een immens grote vuurwerkshow die we met wederom een Cusqueña hebben bekeken. Die avond voelde Koen zich goed slecht, dus die is vroeg naar bed gegaan en E en ik hebben nog een beetje zitten chillen.
De dag erna waren we allemaal weer helemaal fris en toen was het tijd om naar downtown, het historisch centrum te gaan. Het historisch centrum van Lima doet heel erg spaans aan wat natuurlijk ook met de spaanse bezetting te maken heeft. Hoogtepunt van het centrum is misschien wel de prachtige kathedraal die gebouwd is met de kathedraal van Sevilla en Jaén als basis. Dit is echt een gigantische kathedraal en een van de mooiste die ik ooit gezien heb. In het centrum hebben we een beetje rondgelopen, wat gegeten en K kennis laten maken met de Pisco Sour! Ondertussen begon het alweer donker te worden, toen we door de geur van gemarineerd vlees werden verwelkomd. Op straat zie je hier veel mensen eten verkopen, wat ons een mooie kans leek. Ook de lava die erbij zat was een ervaring op zich. Vervolgens hebben we nog ergens op straat chicha gedronken, wat een drankje is van maïs en een lekker lammetje van het spit gegeten.

Het doel van die avond was om de grootste watershow van Zuid-Amerika te bekijken maar deze was helaas gesloten voor onderhoud. Dus maar besloten om terug te gaan naar het hostal te gaan waar we uiteindelijk eindigden met drankspelletjes met andere backpackers. Uiteindelijk zijn we laat gaan slapen ondanks het feit dat de volgende dag de wekker weer vroeg ging om naar de volgende bestemming te rijden: Huacachina. Gelukkig was dit maar een korte rit van 5 a 6 uurtjes wat nog wel te doen was.

In de middag zijn zoals gezegd aangekomen in Ica, vanwaar we een taxi naar Huacachina moesten. Met de rugzakken op het dak van de taxi kwamen we aan in Huacachina wat een oase is in de woestijn. Dat wil zeggen, een meertje met een paar bomen omringd door kilometers zandduinen. Hier aangekomen werden we door de taxichauffeur bij een hostal afgezet, wat we ook genomen hebben. Vervolgens zijn we wat gaan eten in dit 90 inwoners tellende stadje. Na het eten zijn we de hoogste zandduin opgelopen naast de oase, om vanaf hier de zonsondergang over de woestijn te kunnen bekijken. Dit was simpelweg een prachtig gezicht en absoluut de klim waard. Naar beneden ging een stuk sneller en was ook echt genieten als een klein kind; Koen met salto’s, Eloy met reuzenstappen en ik als een verdwaald kind door het zand naar beneden gerold. In de avond zijn we rustig wat gaan drinken, Ceviche gaan eten en uiteindelijk afgesloten met alweer een biertje en een potje Timber op de bar.

De dag erna zijn we redelijk laat opgestaan, waarna we een busticket naar Arequipa wilde kopen. Deze waren helaas uitverkocht dus is dit een bus ticket naar Cusco geworden. Later die dag zijn we, na even van de zon te genieten, gaan sandboarden waar we eigenlijk voor gekomen waren naar deze oase. In een vier persoons sandbuggy vertrokken we richting de woestijn waar we al snel met 70-80 km/h over het zand scheurden! Toen was het tijd om het sandboarden te proberen wat in principe snowboarden op zand is. De eerste keer was het van een klein heuveltje staand naar beneden, maar de tweede keer bij een hogere heuvel was het met de buik op de plank volgas naar beneden. Eenmaal bij de hoogste berg (±200m) leek het me een topplan om het advies om wel af te remmen van de gids in de wind te slaan wat resulteerde in dat ik met een bloedgang een paar keer over de kop ging om uiteindelijk met m’n mond in het zand af te remmen. Maar o wat ging het hard!

Tot slot zijn we nog eenmaal de hoogste berg opgegaan om hier staand vanaf te gaan. Tot op heden vind ik op elk plekje van m’n lichaam zand terug, maar na een paar weken douchen zal het wel weg zijn! Dat was alweer de eerste vijf dagen van de reis. We zijn gister aangekomen in Cusco, het hart van de Inca’s, waar we na een 18 uur durende busreis vanuit Ica een flink aantal dagen zullen verblijven, en vanwaar het de bedoeling is dat we de jungle (amazone) ingaan en Macchu Picchu gaan bezoeken! Hoogtepunt van de busreis was denk ik wel dat K de bingo won, en daarmee een buskaartje ter waarde van 70 euro won, helaas waar we niks aan hebben omdat we dat traject niet meer reizen!

Ciao allemaal!